“Áo dài” – wymawiamy, jako „ał zai” – jest tradycyjnym Wietnamskim strojem dla kobiet. Według zapisów historycznych ao dai pojawiło się około XVIII wieku i obecnie jest narodowym tradycyjnym strojem, który ubierają kobiety w ważne dni takie jak np.: ślub, święta, występy artystyczne czy różne inne uroczystości.
Ao dai składa się z 2 części: górna cześć to tunika z wysokimi rozcięciami do talii i spodniami z szerokimi nogawkami. Strój szyty jest z różnych materiałów jak jedwab lub zwiewnych tkanin w wielu kolorach. Często młode dziewczyny wybierają sobie stroje w pastelowych kolorach, szczególnie kiedyś uczennice chodziły do szkół w białych ao dai, obecnie wietnamscy uczniowie, na co dzień ubrani są w szkolne mundurki i tylko w ważne dni jak początek i koniec roku szkolnego lub szkolne święta dziewczynki są obowiązkowo ubrane w ao dai. Starsze kobiety wybierają sobie stroje w ciemnych kolorach wykonanych z grubych materiałów, najczęściej wybieranym materiałem jest aksamit z rożnymi ozdobami i haftowanymi wzorami. W ważne dni jak ślub lub ceremonia zaręczyn, kobiety będą ubrane w piękne białe lub czerwone ao dai.
Tunika jest zapinana na małe guziki, na samym początku Wietnamskie ao dai było zapinane na guziki znajdujące się po lewej stronie. Jednak pod wpływem chińskiej okupacji zaczęto szyć ao dai z guzikami zapinanymi po prawej stronie tak jak chińskie stroje.
W dawnych czasach mężczyźni również ubierali tradycyjne stroje – był to męski odpowiednik ao dai. Występował najczęściej w dwóch kolorach. Tunika w ciemnym kolorze (powszechnie czarnym) z białymi spodniami. Przeważnie nosili go mężczyźni z wyższych klas.
